ਅੱਜ ਸੰਗਰਾਂਦ ਦਾ ਪਵਿੱਤਰ ਦਿਹਾੜਾ ਹੈ,
ਸਤਿਗੁਰ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਵੰਡੇ,
ਤੰਦਰੁਸਤੀ ਬਖਸ਼ੇ ਤੇ ਚੜ੍ਹਦੀ ਕਲਾ ਚ ਰੱਖੇ
ਕਿਆ ਖੂਬ ਥੇ ਵੋਹ ।
ਜੋ ਹਮੇ ਅਪਣੀ ਪਹਿਚਾਣ ਦੇ ਗਏ ।
ਹਮਾਰੀ ਪਹਿਚਾਣ ਕੇ ਲੀਏ
‘ ਵੋਹ ’ ਅਪਣੀ ਜਾਨ ਦੇ ਗਏ ।
ਧੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਆਈ ,
ਤਿਨ ਸਗਲੀ ਚਿਤ ਮਿਟਾਈ
ਹੇ ਭਾਈ ਸਿੱਖਾ ਤੂੰ ਸੁਆਸ ਸੁਆਸ ਉਸ ਸੱਚੇ ਗੁਰਾਂ ਦੀ ਅਰਾਧਨਾ ਕਰ,,ਗੁਰਮੁਖ ਰੋਮ ਰੋਮ ਹਰਿ ਧਿਆਵੈ।।
ਜਾਗਦਿਆਂ ਤੇ ਧਿਆਉਣਾ ਹੀ ਹੈ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਕਿ ਸੁਤਿਆਂ ਵੀ ਸੁਰਤ ਗੁਰੂ ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਰਵ੍ਹੇ,,, ਅਸੀਂ ਕਹਿੰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਜੀ ਕੰਮ ਕਾਰ ਹੀ ਐਨੇ ਹਨ, ਰੱਬ ਦਾ ਨਾਂ ਲੈਣ ਦਾ ਟੈਮ ਈ ਹੈਨੀ, ਆਹ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਝਮੇਲਿਆਂ ਤੋਂ ਥੋੜੇ ਵਿਹਲੇ ਹੋਈਏ ਫਿਰ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਛਕ ਕੇ ਪੂਜਾ ਪਾਠ ਕਰਿਆ ਕਰਾਂਗੇ, ਪਰ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਕਹਿੰਦੇ,,, ਹਾਥ ਪਾਉ ਕਰਿ ਕਾਮੁ ਸਭੁ ਚੀਤੁ ਨਿਰੰਜਨ ਨਾਲਿ।।
ਬੀ ਤੂੰ ਭਾਈ ਨਾਲੇ ਆਵਦੇ ਕੰਮ ਕਾਰ ਕਰੀ ਚੱਲ ਨਾਲੇ ਰੱਬ ਰੱਬ ਕਰੀ ਚੱਲ,,ਬੱਸ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਸਿਰਫ ਰੱਬ ਸੱਚੇ ਨੂੰ ਚੇਤੇ ਰੱਖਣਾ ਹੈ, ਬੇਸ਼ੱਕ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਵੀ ਨਹੀਂ ਜਪਿਆ ਜਾਂਦਾ , ਬੱਸ ਚਿੱਤ ਸੁਰਤ ਵਿੱਚ ਵਸਾ ਕੇ ਰੱਖ, ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਕਰ ਕਿ,, ਹਾਂ ਹੈ,,,,ਉਹ ਹੈ।
ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਕਹਿੰਦੇ ਜੇ ਕੋਈ ਐਸਾ ਗੁਰਮੁਖ ਸੱਜਣ ਮਿਲ ਜਾਵੇ ਜਿਹੜਾ ਉਸ ਰੱਬ ਸੱਚੇ ਦੇ ਨਾਲ ਜੁੜਨ ਦੀ ਜੁਗਤ ਦੱਸ ਦੇਵੇ ਤਾਂ ਮੈਂ ਉਹਦੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਢਹਿ ਕੇ ਉਹਦੇ ਪੈਰ ਵੀ ਧੋਵਾਂ।
ਹੁਣ ਸਾਡੀ ਬੋਲਚਾਲ ਵਿੱਚ ਜੇ ਕਹੀਏ ਕਿ ਬਾਈ ਜਰ ਜੇ ਫਲਾਣਾ ਬੰਦਾ ਮੇਰਾ ਫਲਾਣਾ ਕੰਮ ਕਰ ਦੇਵੇ ਤਾਂ ਮੈਂ ਉਹਦੇ ਪੈਰ ਧੋ ਧੋ ਪੀਵਾਂ। ਮਤਲਬ ਕਿ ਉਹਦੇ ਤੋਂ ਬਲਿਹਾਰੇ ਜਾਵਾਂ, ਐਨਾ ਅਹਿਸਾਨ ਮੰਨਾਂ,,,,ਪਰ ਅੱਜ ਕੱਲ੍ਹ ਦੇ ਤਰਕਵਾਦੀ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਵੱਲੋਂ ਵਰਤੇ ਗਏ ਅਜਿਹੇ ਕਈ ਲਫ਼ਜ਼ਾਂ ਤੇ ਵੀ ਕਿੰਤੂ ਪ੍ਰੰਤੂ ਤਰਕ ਬਿਤਰਕ ਕਰਦੇ ਦੇਖੇ ਸੁਣੇ ਹਨ, ਕਿ ਜੀ ਕਿਸੇ ਦੇ ਪੈਰ ਧੋਣੇ ਜਾਂ ਪੈਰ ਧੋ ਕੇ ਪੀਣ ਦਾ ਕੀ ਮਤਲਬ, ਜਾਂ ਇੱਥੇ ਤੱਕ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਮਿਆਂ ਵਿੱਚ ਚਲਦੀ ਚਰਨ ਪਾਹੁਲ ਤੇ ਵੀ ਕਿੰਤੂ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਪਰ ਸੱਚੇ ਅਤੇ ਸ਼ਰਧਾਵਾਨ ਸਿੱਖ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਇਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਆ ਕੇ ਸ਼ੰਕਾ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ।ਹੋਰ ਇਤਿਹਾਸਕ ਪੋਸਟਾਂ ਦੇਖਣ ਲਈ ਪੇਜ ਨੂੰ ਫੌਲੋ ਕਰੋ ਜੀ🙏
ਵਾਟਾਂ ਲੰਬੀਆਂ ਤੇ ਰਸਤਾ ਪਹਾੜ ਦਾ ਤੁਰੇ ਜਾਂਦੇ ਗੁਰਾਂ ਦੇ ਲਾਲ ਜੀ
ਸਰਸਾ ਨਦੀ ਤੇ ਵਿਛੋੜਾ ਪੈ ਗਿਆ ਉਸ ਵੇਲੇ ਦਾ ਸੁਣ ਲਓ ਹਾਲ ਜੀ
ਸ਼ੁਕਰ ਹੈ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਦਾ ,
ਇੰਨੀ ਔਕਾਤ ਨਹੀਂ
ਜਿੰਨੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਹੈ
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਹੈ ਜਿਤੁ ਪੀਤੈ ਤਿਖ ਜਾਇ॥
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਿਨ੍ਹ੍ਹ ਪੀਆ ਤਿਨ੍ਹ੍ਹ ਬਹੁੜਿ ਨ ਲਾਗੀ ਆਇ॥
ਗੁਰੂ ਲਾਧੋ ਰੇ, ਗੁਰੂ ਲਾਧੋ ਰੇ
ਦਾ ਰੋਲਾ ਕਿਸ ਸਿੱਖ ਨੇ ਪਾਇਆ ਸੀ।
ਕਮੇਂਟ ਕਰਕੇ ਦਸੋ ਜੀ।
ਤੁਮ ਦਾਤੇ ਠਾਕੁਰ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਕ ਨਾਇਕ ਖਸਮ ਹਮਾਰੇ ॥
ਨਿਮਖ ਨਿਮਖ ਤੁਮ ਹੀ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਹੁ ਹਮ ਬਾਰਿਕ ਤੁਮਰੇ ਧਾਰੇ ॥੧॥
ਪਰਖ ਹੋ ਰਹੀ ਤੇਰੀ, ਹੋਸਲਾ ਰੱਖ ਗੁਰੂ ਰਾਮਦਾਸ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਜੀ
ਤੇਰੇ ਲਈ ਬਹੁਤ ਚੰਗਾ ਸੋਚੀ ਬੈਠੇ ਨੇ
ਦਿਲ ਨਾ ਛੱਡੀ
ਧੰਨ ਧੰਨ ਗੁਰੂ ਰਾਮਦਾਸ ਜੀ
ਸਵਾਸ ਸਵਾਸ ਗੁਰੂ ਰਾਮਦਾਸ