ਮਰ ਕੇ ਵੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਹੇਮਕੁੰਟ ਸਾਹਿਬ ‘ਚ ਸੇਵਾ ਅਸਲ ਕਹਾਣੀ …
ਅੱਜ ਅਸੀ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਘਟਨਾ ਬਾਰੇ ਦੱਸਣ ਜਾ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਜੋ ਕਿ ਸੁਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਦੀ ਹੈ, ਇਹ ਅਸਲ ਘਟਨਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਕਿ ਜਤਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਲਿਖਆ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਕਿ ਮੇਰੀ ਮਾਤਾ ਜੀ ਜੋ ਕਿ ਬਿਮਾਰ ਸਨ, ਜਦੋਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕੇ ਕਪੂਰਥਲੇ ਤੋਂ ਹੇਮਕੁੰਟ ਸਾਹਿਬ ਯਾਤਰਾ ਲਈ ਸੰਗਤ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਮਾਂ ਤੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਅਸੀ ਹਮੇਕੁੰਟ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਤੇ ਚੱਲਦੇ ਹਾਂ,ਪਰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਉਥੇ ਪਹਿੰਚੇ ਤਾਂ ਜਤਿੰਦਰ ਦੀ ਮਾਤਾ ਕੋਲੋ ਤੁਰਿਆ ਨਾ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਉਹ ਉਥੇ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਸੋਚਣ ਲੱਗੀ ਕਿ ਦਾਤਾ ਜੀ ਇਹ ਕੀ ਖੇਡ ਰਚਾਈ, ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਦਰਸ਼ਨ ਨਹੀ ਹੋਣੇ ਏਨੇ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਮਾਤਾ ਕੋਲ ਆਇਆ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਮਾਤਾ ਨੂੰ ਉਠਾਇਆ ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਮਾਤਾ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਜੱਥੇ ਨਾਲ ਰਲਾ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਮਾਤਾ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਪੁੱਤਾ ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਕੀ ਆ ? ਨੌਜਵਾਨ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਸਦਾ ਨਾਮ ਸੁਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਹੈ,
ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਲਗਤਾਰ ਉਸ ਨੌਜਵਾਨ ਨੇ ਬਜੁਗਰ ਮਾਤਾ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ, ਜਦੋਂ ਤੀਜੇ ਦਿਨ ਉਹ ਨੋਜਵਾਨ ਮਾਤਾ ਹੁਣ ਕੋਲੋ ਉੱਠ ਕੇ ਚੱਲਿਆਂ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ 3 ਮਹੀਨੇ ਬਾਅਦ ਮੇਰੀ ਭੈਣ ਦਾ ਵਿਆਹ ਆ ਤੁਸੀ ਜਰੂਰ ਆਇਓ ਤਾਂ ਸੁਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹ ਬੰਬੇ ਦਾ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਹੈ, ਸੁਰਿੰਦਰ ਨੇ ਮਾਤਾ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਘਰ ਦਾ ਪਤਾ ਦਿੱਤਾ, ਜਦੋਂ ਬਜੁਰਗ ਔਰਤ ਘਰ ਆਈ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਨੂੰ ਚਿੱਠੀ ਵਿੱਚ ਸਭ ਕੁਝ ਦੱਸਿਆ ਤੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਪੁੱਤ ਤੂੰ ਸੁਰਿੰਦਰ ਦੀ ਭੈਣ ਦੇ ਵਿਆਹ ਤੇ ਜਾ ਆਵੀਂ ਜੇ ਨਹੀ ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਖੱਤ ਪਾ ਦੇਵੀ, ਜਤਿੰਦਰ ਵਿਆਹ ਤੇ ਨਹੀ ਜਾ ਪਾਇਆ ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਸੁਰਿੰਦਰ ਦੇ ਘਰ ਚਿੱਠੀ ਪਾ ਦਿੱਤੀ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸੁਰਿੰਦਰ ਦੇ ਘਰੋਂ ਜਵਾਬੀ ਚਿੱਠੀ ਆਈ , ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਕਿ ਜਤਿੰਦਰ ਸਿਆਂ ਤੇਰੀ ਚਿੱਠੀ ਪੜ ਕੇ ਖੁਸ਼ੀ ਵੀ ਹੋਈ ਪਰ ਦੁੱਖ ਵੀ ਹੋਇਆ ‘ਤੇ ਚਿੱਠੀ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਕਿ, ਸੁਰਿੰਦਰ ਦੀ 10 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ,
ਪਰ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਸੇਵਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ,
ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਕਿ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਕਿਹੋ ਕਿ ਗੁਰੂ ਜੀ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਅਰਦਾਸ ਕਰਨ ਕਿ ਸਾਡੇ ਪੁੱਤ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਨਿਵਾਸ ਦੇਣ।